Artyom ürperdi. Sınırın 700 metre ötesindeki tüneli gözlerinin önüne getirdi. Sadece düşünmek bile insana dehşet veriyordu. Kuzeye doğru 700 metreden sonrasına kimse cesaret
edemiyordu. Devriyeler drezinlerle 500 metreye kadar gidiyorlar, projektörle sınır direklerini aydınlatıyorlar, ancak anormal bir şeyin sürünerek yaklaşmadığına iyice emin olduktan sonra hızla geri dönüyorlardı. Gözlemciler bile -nöbet tutan adamlar, eski deniz piyadeleri- 680 metreye geldiklerinde duruyorlar, sigaralarının ateşini elleriyle gizleyerek, gece dürbünlerinden gözlerini dikip etrafı kolluyorlardı. Sonra da tünelden gözlerini ayırmadan ya da arkalarını dönmeden, yavaşça ve sessizce geri dönüyorlardı.
edemiyordu. Devriyeler drezinlerle 500 metreye kadar gidiyorlar, projektörle sınır direklerini aydınlatıyorlar, ancak anormal bir şeyin sürünerek yaklaşmadığına iyice emin olduktan sonra hızla geri dönüyorlardı. Gözlemciler bile -nöbet tutan adamlar, eski deniz piyadeleri- 680 metreye geldiklerinde duruyorlar, sigaralarının ateşini elleriyle gizleyerek, gece dürbünlerinden gözlerini dikip etrafı kolluyorlardı. Sonra da tünelden gözlerini ayırmadan ya da arkalarını dönmeden, yavaşça ve sessizce geri dönüyorlardı.
Nöbet tuttukları yer, 450 metrede, sınır direklerinden yaklaşık 50 metre uzaklıktaydı. Sınır kontrolü günde bir kez yapılıyordu, son teftiş de henüz birkaç saat önceydi. Şimdi en son nöbetleriydi ve belki de devriyenin ürküttüğü yaratıklar, sonuncu kontrolden bu yana daha da yaklaşmış olmalıydılar. Ateş ve insanlar bu yaratıkları kendine çekiyordu.
Baskı Yılı: 2010
Dili: Türkçe
Yayınevi: Gürer Yayınları
Dili: Türkçe
Yayınevi: Gürer Yayınları
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder